Manometria anorektalna Manometria anorektalna: badanie wysokospecjalistycznym, czynnościowe kanału odbytu wykonywanym w gastroenterologii, proktologii oraz do oceny wszystkich patologii odbytu przy pomocy urządzenia zwanego sfinktomanometrem (urządzenie rejestruje i przetwarza dane uzyskane z sondy które są wysyłane do komputera z odpowiednim oprogramowaniem do zapisu analizy i wyników). Sposób wykonania badania: pacjentowi leżącemu na lewym boku, ze zgiętymi kończynami wprowadzana jest sonda przez odbyt. Sonda posmarowana jest żelem o lekkim działaniu znieczulającym. Pacjent wykonuje odpowiednio testy diagnostyczne służące ocenie ciśnień zwieraczy zewnętrznego i wewnętrznego odbytu, czynności motorycznej odbytu, czucia trzewnego, prawidłowości łuków odruchowych. Pacjent może obserwować na ekranie komputera wykres obrazujący czynnośc zwieraczy odbytu. Sposób przygotowania: Badanie jest miarodajne u pacjentów bez zalegających mas kałowych w odbytnicy. Przed badaniem pacjent musi wypróżnić się. W dniu badania pacjent obowiązkowo musi wykonać w warunkach domowych dwie lewatywy ENEMA w aptece bez recepty. Jeżeli badanie jest zaplanowane na godziny poranne to pierwszą lewatywę należy wykonać wieczorem dnia poprzedzającego badanie, natomiast drugą na dwie godziny przed badaniem. W przypadku gdy badanie ma się odbyć w godzinach popołudniowych, wówczas pierwszą lewatywę należy wykonać rano, a drugą na dwie godziny przed zaplanowanym badaniem. Wskazania do badania: zaparcia (diagnostyka przyczyn i oceny aparatu zwieraczowego), nietrzymania stolca (diagnostyka przyczyn i oceny aparatu zwieraczowego), wypadanie odbytnicy, podejrzenie choroby Hirschprunga u dzieci i młodzieży, po zabiegach na jelicie grubym przed odtworzeniem ciągłości przewodu pokarmowego przed planowymi rekonstrukcjami i zabiegami okolicy odbytu, choroba Crohna z przetokami okołoodbytnicznymi
Kolonoskopia W ramach Pracowni Endoskopowej wykonujemy badania: Kolonoskopia na skierowanie lekarza rodzinnego lub innego specjalisty. - Badanie refundowane przez NFZ Pracownia endoskopowa wyposażona jest w najnowszej generacji sprzęt do wykonywania gastroskopii tradycyjnej i przeznosowej, oraz kolonoskopii z polipektomią (również w znieczuleniu) z możliwością wykonania pełnej diagnostyki histopatologicznej W Pracowni endoskopowej przyjmują: specjalista chorób wewnętrznych, specjalista gastroenterolog Lek. med. specjalista chorób wewnętrznych, specjalista gastroenterolog Wojciech Kosikowski dr n. medycznych, specjalista chorób wewnętrznych Dr n. med. specjalista chirurg Paweł Bury dr n. medycznych, specjalista chorób wewnętrznych Dr n. med. specjalista chorób wewnętrznych, gastroenterolog Łukasz Wolański specjalista chorób wewnętrznych gastrolog Lek. med. specjalista chorób wewnętrznych, gastrolog Piotr Majcher specjalista chirurg Lek. med. specjalista chirurg Włodzimierz Kostrzewa Kolonoskopia jest badaniem, które polega na wprowadzeniu specjalnego wziernika (kolonoskopu) przez odbyt do odbytnicy, a następnie do dalszych części jelita grubego aż do kątnicy. Celem zabiegu jest optyczna ocena śluzówki tej części przewodu pokarmowego oraz, jeśli istnieje taka potrzeba, pobranie wycinków do badania histopatologicznego ze znalezionych tam zmian. W wypadku stwierdzenia krwawienia z tej części przewodu pokarmowego wykonuje się próbę endoskopowego opanowania krwawienia. W przypadku znalezienia polipów należy je usunąć za pomocą pętli diatermicznej. W trakcie badania istnieje możliwość podania drogą dożylną środków przeciwbólowych i/lub uspokajających. W trakcie kolonoskopii pomimo zachowania zasad sztuki medycznej rzadko możliwe jest wystąpienie następujących powikłań: perforacja jelita zapalenie otrzewnej krwotok z przewodu pokarmowego lub krwotok do jamy otrzewnej (np. po usunięciu polipów) omdlenie w trakcie zabiegu w mechanizmie odruchowym, inne powikłania ze strony układu sercowo- naczyniowego oraz oddechowego chociaż wszystkie zabiegi wykonywane są sprzętem jednorazowego użytku lub sprzętem poddawanym każdorazowo dezynfekcji i/lub sterylizacji, nie można całkowicie wykluczyć możliwości zarażenia wirusami zapalenia wątroby (m.in. HBV i HCV) lub innymi drobnoustrojami część z ww. powikłań może wymagać operacyjnego otwarcia jamy brzusznej lub klatki piersiowej, przetoczenia krwi i osocza oraz intensywnej resuscytacji krążeniowo- oddechowej niekiedy wystąpić mogą powikłania, których nie sposób przewidzieć, np. reakcja uczuleniowa na lek znieczulający lub środki dezynfekcyjne (od wysypki skórnej, swędzenia, po wstrząs anafilaktyczny) ponieważ część z tych powikłań jest poważna to mogą się one, wyjątkowo rzadko, zakończyć zgonem. Do pobrania: Formularz z informacją i zgodą na kolonoskopię Przygotowanie do kolonoskopii Informacja dla pacjenta dotycząca zachowania po zabiegu endoskopowym i ewentualnym otrzymaniu analgosedacji W celu zminimalizowania możliwych powikłań po badaniach endoskopowych (gastroskopii/kolonoskopii) pragniemy zwrócić Państwa uwagę na objawy, które mogą pojawić się po w/w badaniach. Objawy, które nie muszą być następstwem powikłań po wykonanym badaniu to: niewielkie wzdęcie brzucha (spowodowane podawaniem powietrza do przewodu pokarmowego w trakcie badania), śladowe ilości krwi z kiszki stolcowej (możliwy efekt pobierania wycinków w trakcie kolonoskopii lub otarcia śluzówki jamy ustnej podczas gastroskopii), przemijające zdrętwienie gardła (efekt znieczulenia miejscowego gardła), senność, zawroty głowy (po znieczuleniu dożylnym) . Powyższe objawy nie powinny być powodem niepokoju z Państwa strony. W przypadku zaistnienia objawów niepożądanych takich jak: silny ból brzucha, wymioty (wymioty z krwią), gorączka, napięte, bolesne powłoki brzuszne, obfite krwawienie z kiszki stolcowej, spadek ciśnienia tętniczego, skóra zlana potem, należy pilnie zgłosić się do lekarza endoskopisty, lekarza rodzinnego lub lekarza Izby Przyjęć najbliższego szpitala. Podczas wykonywania badań endoskopowych, zarówno gastroskopii jak i kolonoskopii istnieje możliwość/niekiedy konieczność zastosowania analgosedacji, czyli formy znieczulenia polegającej na jednoczesnym zastosowaniu leków o działaniu uspokajającym i nasennym. Zastosowanie znieczulenia w niektórych przypadkach znacznie poprawia warunki badania zarówno dla pacjenta jak i lekarza. Decyzję o znieczuleniu podejmuje lekarz i wiąże się ona z założeniem dostępu do żyły/wenflonu oraz podaniem dożylnym leków. Pacjent, u którego zastosowano znieczulenie zobowiązany jest w okresie 24 godzin po badaniu nie podejmować działań mogących stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa własnego jak i innych osób: na badanie należy zgłosić się z opiekunem, celem bezpiecznego powrotu do domu, nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych, nie należy obsługiwać maszyn ciężkich i urządzeń precyzyjnych, nie należy podpisywać ważnych dokumentów, np. umów, kontraktów, itp. (leki powodują niepamięć wsteczną), nie należy spożywać alkoholu przed i po badaniu.